Paście się pszczółki po rozkosznej łące

Póki wam służą dni lata gorące

Wszak brzęk rozkoszny nikogo nie nudzi

Lepiej być z wami, niżli pośród ludzi

                              Ignacy Krasicki

Andrzej Dąbrowski – leśniczy z Nadleśnictwa Łagów, jest trzecim w rodzinie po dziadku i ojcu pokoleniem podtrzymującym tradycje pszczelarskie. Już w wieku ośmiu lat pomagał w pasiece. Po uzyskaniu technika pszczelarstwa odbył praktyki w renomowanych pasikach w Polsce (Pszczelej Woli, Brzesku, Czerminie) a także w Austrii. Obecnie jego pasieka liczy ponad 70 rodzina, a w pracach pomaga mu wnuczek. Andrzej Dąbrowski pełni funkcję prezesa Świętokrzyskiego Związku Pszczelarzy. Inicjator wielu akcji sadzenia drzew miododajnych np. posadzenie 100 lip na terenie Łagowa na 100-lecie odzyskania niepodległości. Inicjator i współzałożyciel skansenu pszczelarskiego w Sędku. Z działalności na niwie pszczelarskiej odznaczony złotą odznaką „zasłużony dla Polskiego Związku Pszczelarskiego” oraz odznaką „Zasłużony dla rolnictwa”.

Krzysztof Strózik – leśniczy z Nadleśnictwa Pińczów. Jak sam określa pszczelarstwo to „… ogromna radość z obserwacji pszczół i szczęście jakie dzięki swojej ogromnej pracy niosą przyrodzie i nam ludziom”. Pasję pszczelarską rozpoczął od pomocy sąsiadowi w pasiece ponad dwadzieścia lat temu. Obecnie posiada 30 rodzin pszczelich, które w okresie wegetacji rozwożone są po różnych zakątkach leśnictwa.

Łukasz Czubak – podleśniczy z Nadleśnictwa Daleszyce. Przygoda z pszczołami rozpoczęła się 7 lat temu po wizycie pszczelarza chcącego kupić drewno, który zachwycił się otaczającą Puszczą Jodłową jako wspaniałego miejsca dla pszczół. Po krótkim czasie pojawiły się pierwsze ule pod leśniczówką i zaczął interesować się także szerzej bartnictwem. Aktywnie włączył się w nowy projekt „Pszczoły wracają do lasu”. Pogłębianie wiedzy, udział w warsztatach o tematyce bartnictwa przyniosły efekty w postaci zasiedlonych przez dzikie pszczoły w samodzielnie wykonanych kłodach. W ramach pasji propaguje wiedzą uświadamiającą rolę i znaczenie pszczół w środowisku.

Marek Lotarski – leśniczy z Nadleśnictwa Stąporków. Zamysł i plany założenia pasieki rodził się już od dłuższego czasu. Przygoda z pszczołami rozpoczęła się dosyć nietypowo i spontanicznie. Otrzymał kila uli od kolegi leśniczego, które planował wyremontować i wprowadzić do nich pszczoły. Któregoś dnia, gdy wrócił do leśniczówki przywitał go brzęk pszczół, pochodzący od roju pszczół, które zajęły jeden z uli oczekujący na remont. I tak cała ta sytuacja przyśpieszyła, remont uli, szkolenie i założenie pasieki. Poniekąd to pszczoły wybrały opiekuna i przygoda z nimi trwa już ponad dziesięć lat.

Ryszard Wziątek – leśniczy z Nadleśnictwa Kozienice. Obracając się w kręgu pszczelarzy, przywożących pszczoły na leśny pożytek zainteresował się sam pszczołami. Wiedzę pogłębiał na studia podyplomowe „Pszczelarstwo”. Pasieka rozpoczęła się od czterech rodzin, które otrzymał i postawił przy leśniczówce w pobliżu lasu. W obecnej chwili posiada ponad 50 rodzin pszczelich oraz dwie kłody bartnie zawieszone w lesie, w pracach wspiera i pomaga żona. Aktywnie działa w ramach projektu „Pszczoły wracają do lasu” oraz w programie edukacyjnym „Leśna Barć”, pomaga w zakładaniu łąk kwietnych w nadleśnictwie.